آیا تعریف و فرهنگ تفریح کردن را میدانید؟

          امير 
            بازدید : 273
          شنبه 14 تیر 1393
           نظرات (0)
        

تفریح در لغت نامۀ دهخدا، به معانی شاد کردن، شادمانه کردن، فرح و خوشی و عیش و تماشا و تفرج و گشت و بازی، تعبیر شده است. در فرهنگ معین نیز می خوانیم تفریح یعنی شادمانی نمودن و شادمان ساختن.

به گزارش بصیرآنلاین، تفریح در لغت نامۀ دهخدا، به معانی شاد کردن، شادمانه کردن، فرح و خوشی و عیش و تماشا و تفرج و گشت و بازی، تعبیر شده است. در فرهنگ معین نیز می خوانیم تفریح یعنی شادمانی نمودن و شادمان ساختن.

اما در جوامع امروز شادی به هر دلیل را تفریح نمی گویند. عموماً تفریح کردن، به سرگرمی هایی اطلاق می شود که در محیط خارج از خانه و با امکانات مختلف تجربه می شوند. تفریح کردن، یکی از مفاهیم و فعالیت های مورد توجه در علوم روانشناسی و حتی مردم شناسی است. تفریح کردن با توجه به ویژگی شاد بودن در ذات آن، علاوه بر تاثیر بی شک خود بر روان آدمی، تاثیر به سزایی بر جسم و به تبع بر حال و احوالات یک جامعه دارد و امید به زندگی را افزایش می دهد.

تفریح کردن را شاید بتوان به دو دسته تقسیم کرد؛ قسمتی که در تعاریف روانشناسی جزء نیازهای ضروری زیستن و به معنی بازگشت به سلامتی است و با تفریح، فرد به حالت طبیعی و تعادل روانی خود بر می گردد. و بخشی دیگر که نیاز نیست بلکه تنها جنبۀ تنوع و از قسم تجملاتی زندگی محسوب می شود. آن بخش ضروری به همان معنی تفریح یعنی شاد بودن بر می گردد که از ملزومات زندگی هر فرد است.

اهمیت تفریح کردن آنچنان است، که نه تنها در طول هفته و ماه، بلکه حتی در بین ساعتهای آموزشی و کاری، زمانی کوتاه به این عمل اختصاص داده می شود. مثل زنگ تفریح مدارس و ساعت های استراحت بین ساعت کاری در سازمانها. اگرچه شاید نام این زمانبندی و بازده آن با معنای واقعی تفریح کردن متفاوت باشد.

در سرار دنیا با توجه به بستر های تاریخی، اجتماعی، دینی و فرهنگی یک جامعه تفریح در فعالیت های مختلف و متفاوتی جای می گیرد و به اصطلاح فرهنگ تفریح کردن با توجه به بستر های گفته شده شکل می گیرد. در برخی کشور ها آداب و رسوم خاصی برای برخی تفریحات وجود دارد. جشن های باستانی در برخی از این کشور ها، بویژه کشورهایی با تمدن های کهن، جز اصلی ترین تفریحات همگانی مردم آن جامعه است که ارزش خاصی بین آنها دارد. اگر به تاریخ کشور ها برگردیم رابطۀ شگفت انگیزی را می توان بین فرهنگ تفریح و شادی با حوادث طبیعی و انسانی در طول تاریخ کشور پیدا کرد. کشورهایی که در تاریخ آنها، مردم با بلایای طبیعی همچون خشک سالی، قحطی، گرما یا سرمای زیاد، ناتوانی اقتصادی، حکومت های خودکامه، جنگ ها متعدد و ... روبرو بوده اند واضح است که نقش و اهمیت تفریح برایشان کمرنگ تر است و اساساً تفریح کردن جزء اولویت ها و ضرورت های زندگی شان محسوب نمی شود. اما بالعکس در کشورهایی با طبیعت سخاوتمند، جامعۀ سالم تری شکل می گیرد که شاد زیستن از مشخصات افرادشان است.

فضاهای عمومی مختلف با کارکردهای متفاوتی برای تفریح کردن وجود دارد؛ فضاهای فرهنگی مثل سینما یا تئاتر، فضاهای ورزشی مثل باشگاه ها، فضاهای تغذیه مثل رستوران ها و کافی شاپ ها، فضاهای بازی مثل پارک های بازی، فضاهاهی عمومی دیگر مثل پارک ها و فضاهای طبیعی مثل جنگل ها و ساحل. انتخاب هر کدام از این محیط ها بسته به فرهنگ و گرایش های اجتماعی و موقعیت اقتصادی افراد یک جامعه متفاوت است. در محیط هایی جز محیط طبیعی، افراد در ازای پرداخت مبلغی، امکانات و تجهیزاتی را دریافت می کنند که موجب سرگرمیشان می شود. اما در فضاهای طبیعی افراد از آنچه که در طبیعت و از نعمت های الهی است برای شاد بودن بهره می برند.

نکتۀ قابل توجه در فرهنگ تفریح کردن، دسته جمعی تفریح کردن عموم افراد است. فرد به طور طبیعی به تنهایی از اغلب تفریحگاه ها لذت نمی برد، و همانطور که در معانی تفریح ذکر شد، علاوه بر شاد بودن، شاد ساختن هم در این فعالیت وجود دارد. در کنار دوستان و آشنایان بودن می تواند در خانه هم تفریح به حساب بیاید.

بهترین زمان تفریح کردن برای افراد یک جامعه، تعطیلات رسمی در کشورشان هستند. تعطیلات به روزهایی اطلاق می شودکه مردم یا گروهی از کار و پیشه مرخصی داشته و آزادند از زمان خود آزادانه و بنا به میل و رضایت خود استفاده کنند. زمانبندی این تعطیلات به سیاستگذاری های حکومت یک کشور و وضعیت اقتصادی و اعتقادات و عرف مردم بستگی دارد. تعطیلات رسمی هر کشور معمولا ًعلاوه بر دو روز در پایان یک هفتۀ کاری (پنج روز)، در روزهای جشن ها، اعیاد، مراسم باستانی و مراسم مذهبی، و یا سالگرد های وقایع مهم و برگزاری بزرگداشت هاست.

همانطور که پیش از این هم گفته شد، تفریح کردن از تاثیر گذار ترین فعالیت های آدمی بر زندگی اوست، و این امر، اگرچه شاید به ظاهر کم اهمیت می نماید، اما به علت های بیشمار روانی، اجتماعی و حتی سیاسی که در مقالات بعدی به آن می پردازیم، مبحث قابل تامل و مهم در زندگی فردی و اجتماعی افراد یک جامعه است.

منبع : basironline.com